ΘΕΩΡΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ

Εισηγητής της θεωρίας υπήρξε ο Βέλγος Αββάς και αστρονόμος Ζορζ Λεμαίτρ. Ύστερα από τις διαπιστώσεις ότι:
· Οι λύσεις της Θεωρίας της σχετικότητας προέβλεπαν ως αρχή του Σύμπαντος μια μαθηματική ανωμαλία
· Εφ'όσον η εντροπία (το μέτρο της αταξίας) του σύμπαντος ολοένα και αυξάνει θα υπήρχε στιγμή στο παρελθόν με ελάχιστη εντροπία όπου η ύλη θα είχε την μέγιστη δυνατή πυκνότητα.
Με βάση αυτές της 2 παρατηρήσεις πρότεινε ως αρχή του σύμπαντος το αρχικό άτομο, όπου ολόκληρη η μάζα του Σύμπαντος είναι συγκεντρωμένη σε ένα και μοναδικό σημείο και ο χωρόχρονος δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Το αρχικό άτομο εν καιρώ εξερράγη και από την ύλη που εκτοξεύτηκε δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες και τα αστέρια.
Το 1948 ο Τζορτζ Γκάμοφ (George Gamov), Ρωσοαμερικάνος φυσικός, μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του αρχικού ατόμου συμπέρανε ότι:
· Το Ήλιο και τα άλλα ελαφρά χημικά στοιχεία πρέπει να δημιουργήθηκαν εντός τεσσάρων δευτερολέπτων
· Μια διάχυτη ισότροπη ακτινοβολία, απομεινάρι της μεγάλης έκρηξης, θα πρέπει να είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμη.
ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Το γνωστό και ως φαινόμενο της μετατόπισης προς το ερυθρό (redshift), η διαπίστωση δηλαδή ότι οι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους, απόδειξη της κοινής εκκίνησης στο απώτατο παρελθόν.
Ακτινοβολία μικροκυμάτων
Το 1965 οι φυσικοί Άλλο Πενζίας (Allo Arno Penzias) και Ρόμπερτ Γουίλσον (Robert Woodrow Wilson) παρατήρησαν μια μικρού μήκους διάχυτη Ισότροπη ακτινοβολία, που ερχόταν δηλαδή ομοιόμορφα απ' όλες τις διευθύνσεις, θερμοκρασίας περίπου τριών βαθμών Κέλβιν, σαν αυτή που είχε προβλέψει ο Τζώρτζ Γκάμοφ 17 χρόνια νωρίτερα.
Κατανομή Γαλαξιών

Από την αρχή της διατύπωσης της θεωρίας της Μεγάλης έκρηξης διαπιστώθηκε ότι η πυκνότητα των γαλαξιών θα πρέπει να μειώνεται αυξανόμενης της ηλικίας του σύμπαντος. Το φαινόμενο απέδειξε ο αστροφυσικός Σερ Μάρτιν Ράιλ το 1974.

Μέχρι πρόσφατα η επιστήμη περιοριζόταν στην περιγραφή του τι συνέβη αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang), την «αυθόρμητη» έκρηξη, η οποία πριν από 12 ή 19 δισεκατομμύρια χρόνια γέννησε το σύνολο του γνωστού μας σύμπαντος.

Σήμερα οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν τι υπήρχε πριν από αυτό το μεγαλειώδες γεγονός. Οι υποθέσεις είναι πολλές, όλες τους όμως αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπήρξαν πολλές άλλες Μεγάλες Εκρήξεις πριν από εκείνη που δημιούργησε το γνωστό μας σύμπαν. Πολλές «γενέσεις» πρέπει να δημιούργησαν πολλά διαφορετικά σύμπαντα. Κάθε σύμπαν με τη δική του ιδιαίτερη φυσική πραγματικότητα: ένα σύμπαν που διαθέτει ύλη αλλά δεν μπορεί να αναπτύξει ζωή, κάποιο άλλο που δεν αποτελείται από ύλη αλλά μόνο από ακτινοβολία κ.ο.κ. Ωστόσο, η θεωρία των «πολλαπλών συμπάντων», που είναι τόσο δημοφιλής στους κοσμολόγους, παραμένει προϊόν λογικής αναγκαιότητας και όχι αυστηρών εμπειρικών επιχειρημάτων. Ίσως να υπάρχουν πράγματι και άλλα σύμπαντα, μπορεί μάλιστα να συμβαίνουν ανταλλαγές και αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε εκείνα και στο δικό μας. Όμως πρόκειται για μια ανεπιβεβαίωτη υπόθεση.